Duikerklok
Al vroeg begon de
mensheid allerlei hulpmiddelen te gebruiken om het verblijf onderwater te
verlengen. Onder andere werd gebruik gemaakt van een eenvoudige torenklok,
die geheel onderwater werd gebracht met een tros. Vanuit deze luchtbel kon
men een groter bereik krijgen. De luchtsamenstelling in de 'duikerklok' had
wel de juiste druk, maar niet de juiste gassamenstelling na enige tijd ademen.
Het kooldioxide gehalte in de klok werd natuurlijk veel te hoog.
6 Bouts
standaard pak van Siebe Gorman. 1955
Deze helm is in gebruik geweest bij de firma Goedkoop te Amsterdam, die toentertijd
6 van deze uitrustingen in gebruik had. Het 'standaardpak' zoals dit pak in
de volksmond wordt genoemd, heeft de volgende onderdelen:
- De lederen schoenen
met houten binnen- en loden buitenzolen. Ze wegen 8 kg per stuk.
- De duiker draagt een
riem met daaraan een mes in een messing schede.
- In de schede zit een
soort bladveer, waardoor het mes enigszins klemt, zodat het er niet gemakkelijk
uit valt als de duiker ondersteboven gaat.
- Het voor- en achterlood,
40 lbs per stuk, worden met een z.g. kruisriem, tussen de benen door, aan
elkaar gegespt. Hiermee wordt voorkomen, dat bij 'n snelle opstijging, de
helm van de schouders wordt getild door uitzettende lucht.
- Het pak is gemaakt
van twee lagen speciaal geweven canvas (twill) met daartussen een dun laagje
rubber.
- De manchetten zijn
van natuurrubber en leverbaar in één (ruime) polsmaat, zodat
de handen er, met wat groene zeep, gemakkelijk doorheen kunnen glijden.
De meeste duikers moeten dan ook van z.g. polsringen gebruik maken om hun
pak waterdicht te krijgen.
- De rubberen kraag van
dit type pak heeft een ruime instap, de zes gaten erin corresponderen met
de bouten op het corselet.
Geschiedenis
duiken
De
naakte duiker
De huidig ontwikkelde
mens neemt aan dat in de prehistorie, miljoenen jaren geleden, toen harige wezens
uit de bomen neerdaalden om rechtop te gaan lopen, de mensheid is ontstaan.
Hierbij ontstond gelijk de vraag naar gevarieerder voedsel. We kunnen gerust
aannemen dat de eerste mens werktuigen heeft gemaakt om al die lekkernijen uit
die raadselachtige zee te halen. Bij het lopen langs de rivierbeddingen, stranden
en rotskusten zal men ongetwijfeld aan hun voeten, allerlei eetbare schelp-
en schaaldieren zijn tegen gekomen. Zo is de interesse ontstaan in al wat onderwater
leeft en beweegt. Gewoon uit pure noodzaak
Klingerts
Duikuitrusting
Een van de eerste duikapparaten, die werkelijk gebruikt werd was Klingerts Duikuitrusting
in 1797. Hij werd door de Duitser Klingert uitgevonden en in de Oder uitgeprobeerd.
De druk van de lucht in het reservoir werd constant met de druk van het water
gehouden.
Er
zijn helmen gemaakt van 0 tot en met 12 bouten.
De zes bouts uitvoering, was het meest succesvol; hij werd wereldwijd gebruikt
en nagemaakt. Deze uitrusting maakte het mogelijk een duiker, in enkele minuten,
veilig droog en comfortabel onder water te krijgen. Door de slimme en toch eenvoudige
constructie,kan de duiker zelf het onderhoud en reparatie doen, eventueel met
behulp van een lokale koperslager. Boven water is het standaardpak niet zo mobiel
en inzetbaar als een moderne uitrusting, maar eenmaal op de bodem zou een geoefende
duiker er nog prima zijn werk mee kunnen verrichten.
De
eerder genoemde duikmaterialen zijn slechts enkele van de velen voorafgaande
aan de duikuitrusting van tegenwoordig.