DUIKCLUB LEMMER OP DE CULTURELE TOER
Het Scheepvaartmuseum, een bezoekje waard op zich, heeft tot zes november een tentoonstelling van de befaamde duikpionier Jacques Yves Cousteau. Zeker goed voor een uitje dachten wij als activiteitenteam. Afgelopen zondag 31 oktober vertrokken wij om negen uur vanuit Lemmer richting Amsterdam. Wie zijn wij? Zes duikclubleden die niet bang zijn voor een beetje cultuur, ééntje had daarbij wel zijn vrouw nodig, en schrik niet; ons aller Rene. Hij vertelde dat Jacques zijn grote voorbeeld is geweest. Je telt het goed acht personen dus. De reis, met twee auto's, verliep voorspoedig en we waren lekker op tijd bij het museum. Bij de ingang was er enige hilariteit wat de betalingen betrof. De één moest de officiële entreeprijs betalen, maar er waren personen bij met de overbekende Rabobankpas die met korting naar binnen konden, maar wij als éénhersencelligen snapten er weinig van. Ik geloof dat we alle acht een andere entreeprijs betaalden. En ook al vond de kassajuf er ééntje van ons lelijk we mochten er toch allemaal in.
Goed, op naar de tentoonstelling van Cousteau. Rene kan ons veel vertellen over Cousteau en zijn "uitvindingen". Ik noem geen naam, maar we hadden één persoon bij ons die nog nooit van Cousteau gehoord had en nog nooit een documentaire van hem gezien had. Ik dacht dat we, net als ik, allemaal opgegroeid waren met, op zondagmorgen op tv, de onderwaterwereld van Jacques Cousteau. De tentoonstelling viel een beetje tegen, ik had meer materiaal en gebruikte spullen verwacht maar het waren voornamelijk foto's. Hier leed de sfeer niet onder en na een kop koffie gingen we "de Amsterdam" bekijken, een VOC schip uit de zestiende eeuw. Opmerkelijk was dat de bemanning van toen nog in leven was en volop genoot, dit tot ergernis van ?, goh wie was het ook al weer die zo quasi genoot van dit scheepstheater? Persoonlijk heb ik wel bewondering voor deze mensen die zich een seizoen lang als een malloot gedragen en daar ook nog plezier in te hebben. Folkert vond het ook wel wat hebben en wilde wel mee om handel te drijven in Bantam maar volgens mij had dit een andere reden.
Nadat we ook het museum
zelf nog bekeken hadden gingen we richting Muiden om bij "Ome Ko"
nog wat te eten en te drinken. Zeilers onder ons kennen "Ome Ko",
een bruin café waar alles kan en van alles gebeurt. Zo ook vandaag.
Het waren de Muidense hardzeildagen, wat inhield dat het gezellig druk was
in Muiden en dat we in het café gratis live muziek hadden.
Stel je voor: een café tweemaal zo groot als het clubgebouw, waar een
compleet dweilorkest staat te spelen…….een zinnig gesprek is dan
niet meer mogelijk. Scheelt natuurlijk dat een zinnig gesprek bij DCL zelden
mogelijk is. Al met al was het weer een gezellige "houd je (Arjan) van
de straat" dag………………
Anna
PS, in de auto hebben we gebrainstormd over nieuwe uitjes,blijf opletten er komen er nog meer………